T-HARFİ

T

tâ (F.) [ 1 [ تا .kat. 2.büklüm. 3.tane.

tâ (F.) [ تا ] kadar.

ta’biye (A.) [ 1 [ تعبيه .yerine koyma. 2.kurulu düzen.

ta’biyetülceyş (A.) [ تعبية الجيش ] strateji.

ta’cîl (A.) [ تعجيل ] acele ettirme.

ta’dâd (A.) [ 1 [ تعداد .sayma. 2.sayım. 3.sayı.

ta’dâd etmek 1.saymak. 2.değerlendirmek, kabul etmek.

ta’dîl (A.) [ 1 [ تعدیل .değiştirme. 2.doğrulama.

ta’dîlat (A.) [ تعدیلات ] değiştirmeler, değişiklik.

ta’dilât yapmak değişiklik yapmak.

ta’dîlen (A.) [ تعدیلا ] değiştirilerek, değişiklik yapılarak.

ta’kîb (A.) [ تعقيب ] takip, ardına düşme.

ta’kîbât (A.) [ تعقيبات ] kovuşturma.

ta’kîbat yapmak kovuşturmak.

ta’kîben (A.) [ تعقيبا ] takip ederek, ardına düşerek.

ta’lîk (A.) [ 1 [ تعليق .askıya alma. erteleme.

ta’lîk edilmek asılmak, iliştirilmek, tutturulmak.

ta’lîl (A.) [ 1 [ تعليل .sebep gösterme. 2.tümdengelim.

ta’lîm (A.) [ 1 [ تعليم .öğretme. 2.öğrenme. 3.meşk. 4.idman, egzersiz.

435

ta’lîmât (A.) [ تعليمات ] direktif.

ta’lîmât vermek direktif vermek.

ta’lîmatname (A.-F.) [ تعليمات نامه ] yönetmelik.

ta’lîmhâne (A.-F.) [ تعليم خانه ] eğitim alanı.

ta’lîmî (A.) [ تعليمی ] öğretici, didaktik.

ta’mîk (A.) [ 1 [ تعميق .derinleştirme. 2.derinlemesine inceleme.

ta’mîm (A.) [ 1 [ تعميم .genelleştirme. 2.genelge.

ta’mîmen (A.) [ 1 [ تعميما .genelleştirerek. 2.genelge ile.

ta’mîr (A.) [ تعمير ] onarım.

ta’mîr edilmek onarılmak.

ta’mîr etmek onarmak.

ta’mîrât (A.) [ تعميرات ] onarım, onarımlar.

ta’mîren (A.) [ تعميرا ] tamir ederek, onararak.

ta’n (A.) [ طعن ] ayıplama, kınama, kötüleme, suçlama.

ta’n edilmek ayıplanmak, kınanmak, kötülenmek, suçlanmak.

ta’n etmek ayıplamak, kınamak, kötülemek, suçlamak.

ta’ne (A.) [ طعنه ] ayıplama, kınama, kötüleme, suçlama.

ta’nezen (A.-F.) [ طعنه ] ayıplayan, kınayan, kötüleyen, suçlayan.

ta’rîb (A.) [ تعریب ] arapçalaştırma.

ta’rîb edilmek arapçalaştırılmak.

ta’rîb etmek arapçalaştırmak.

ta’rîf (A.) [ 1 [ تعریف .anlatma. 2.tanımlama, tanım.

ta’rîf edilmek 1.anlatılmak. 2.tanımlanmak.

436

ta’rîf etmek 1.anlatmak. 2.tanımlamak.

ta’rife (A.) [ تعرفه ] çizelge.

ta’rîz (A.) [ تعریض ] laf çarpma, dokundurma, taşlama.

ta’tîl (A.) [ 1 [ تعطيل .durdurma. 2.kapatma. 3.faaliyete son verme.

ta’tîlât (A.) [ تعطيلات ] tatiller.

ta’vîk (A.) [ تعویق ] askıya alma, geciktirme, erteleme, oyalama.

ta’vîk edilmek geciktirilmek, ertelenmek, askıya alınmak.

ta’vîk etmek geciktirmek, ertelemek, askıya almak.

ta’vîz (A.) [ تعویذ ] muska.

ta’vîz (A.) [ 1 [ تعویض .ödün. 2.değiştirme.

ta’yîb (A.) [ تعييب ] ayıplama.

ta’yîn (A.) [ 1 [ تعيين .belirleme. 2.belirlenme. 3.atama. 4.atanma. 5.tayın.

ta’zîb (A.) [ تعذیب ] azap verme.

ta’zîm (A.) [ 1 [ تعظيم .saygı gösterme. 2.ululama, yüceltme.

ta’zîm etmek 1.saygı göstermek. 2.ululamak.

ta’zîmen (A.) [ 1 [ تعظيما .saygı göstererek. 2.ululayarak, yücelterek.

ta’zîr (A.) [ تعذیر ] özrünü bildirme.

ta’ziye (A.) [ 1 [ تعزیه .başsağlığı dileme. 2.şiîlikte yas töreni.

ta’ziyet (A.) [ تعزیت ] başsağlığı dileme.

ta’ziyetnâme (A.-F.) [ تعزیت نامه ] başsağlığı mektubu.

ta’zîz (A.) [ تعزیز ] aziz tutma, değer verme.

taab (A.) [ 1 [ تعب .sıkıntı, zahmet. 2.yorgunluk.

taabbüd (A.) [ تعبد ] kulluk, ibadet, tapınma.

437

taabbüd etmek kulluk etmek, tapınmak.

taaccüb (A.) [ تعجب ] şaşırma.

taaccüb etmek şaşırmak.

taaddî (A.) [ 1 [ تعدی .zulüm. 2.haksızlık.

taaddî etmek 1.zulmetmek. 2.haksızlık etmek.

taaddüd (A.) [ 1 [ تعدد .çokluk. 2.çoğalma.

taadiyât (A.) [ 1 [ تعدیات .zulümler. 2.haksızlıklar.

taaffün (A.) [ تعفن ] kokuşma.

taaffün etmek kokuşmak.

taahhüd (A.) [ تعهد ] üstlenme.

taahhüd etmek üstlenmek.

taahhüdname (A.-F.) [ تعهد نامه ] taahhüt belgesi.

taakkul (A.) [ 1 [ تعقل .akıl erdirme. 2.akıl etme.

taakkul etmek 1.akıl erdirmek. 2.akıl etmek.

taalluk (A.) [ 1 [ تعلق .ilgili olma. 2.ait olma.

taallukât (A.) [ 1 [ تعلقات .ilgili olanlar. 2.akraba, yakınlar.

taâm (A.) [ طعام ] yemek.

taâm etmek yemek yemek.

taâmhane (A.-F.) [ طعام خانه ] yemekhane.

taammuk (A.) [ تعمق ] derinleşme.

taammuk etmek derinleşmek.

taammüd (A.) [ تعمد ] bilerek yapma.

taammüden (A.) [ تعمدا ] bilerek, kasıtlı olarak.

taammüm (A.) [ تعمم ] genelleşme, yayılma.

taammüm etmek genelleşmek, yayılmak.

taannüd (A.) [ تعند ] inat etme.

taannüd etmek inat etmek.

taarruz (A.) [ 1 [ تعرض .saldırı. 2.sataşma.

taarrüb (A.) [ تعرب ] araplaşma.

taassub (A.) [ 1 [ تعصب .fanatiklik, katı yandaşlık. 2.yobazlık.

taassubkâr (A.-F.) [ تعصبکار ] fanatik, mutaassıp.

taassubkârî (A.-F.) [ تعصبکاری ] fanatiklik, mutaassıplık, taassup.

taassür (A.) [ تعسر ] güçleşme.

taaşşuk (A.) [ تعشق ] aşık olma.

tâat (A.) [ 1 [ طاعت .ibadet. 2.itaat.

tâat kılmak ibadet etmek.

taavvuk (A.) [ تعوق ] gecikme, oyalanma.

taayYün (A.) [ تعين ] ortaya çıkma, belirme.

taayYüş (A.) [ تعيش ] yaşama.

taayYüş etmek yaşamak.

taazzuv (A.) [ تعضو ] şekillenme, biçim alma, organ oluşturma.

tâb (F.) [ 1 [ تاب .güç. 2.sıcaklık. 3.parlaklık. 4.kıvrım. 5.eğen, büken.

6.aydınlatan.

tab’ (A.) [ 1 [ طبع .huy. 2.basım, baskı.

tab’ edilmek basılmak.

tab’ etmek basmak.

439

tab’ olunmak basılmak.

tab’an (A.) [ طبعا ] doğal olarak, tabiatıyla.

tab’âniyye (A.) [ طبعانيه ] natüralizm.

tabâbet (A.) [ طبابت ] doktorluk.

tabâhat (A.) [ طباخت ] aşçılık.

tabak (A.) [ طبق ] tabak.

tabaka (A.) [ 1 [ طبقه .kat. 2.katman. 3.sınıf.

tabakât (A.) [ 1 [ طبقات .katlar. 2.katmanlar. 3.sınıflar.

tabakâtülarz (A.) [ طبقة الارض ] jeoloji.

tabakhâne (A.-F.) [ طبق خانه ] derilerin sepilendiği yer, tabakhane.

tâbân (F.) [ تابان ] parlak, aydınlık.

tabasbus (A.) [ تبصبص ] yardakçılık, yaltaklanma.

tabasbus etmek yaltaklanmak.

tâbâver (F.) [ تاب آور ] dayanıklı.

tabâyi’ (A.) [ طبایع ] tabiatler, huylar.

tabbâh (A.) [ طباخ ] aşçı.

tabbâl (A.) [ طبال ] davulcu.

tâbdar (F.) [ 1 [ تابدار .kıvrım kıvrım, kıvrık. 2.parlak.

tâbe (F.) [ تابه ] tava.

tâbende (F.) [ تابنده ] parlak, ışık veren.

tabh (A.) [ طبخ ] pişirme.

tabhâne (A.-F.) [ طبع خانه ] basımevi.

tâbi (A.) [ 1 [ تابع .uyan, tabi olan. 2.boyun eğen.

440

tâbi’ (A.) [ طابع ] kitap basan.

tabiat (A.) [ 1 [ طبيعت .doğa. 2.huy, yaratılış.

tabib (A.) [ طبيب ] doktor.

tabîban (A.-F.) [ طبيبان ] doktorlar.

tabîî (A.) [ 1 [ طبيعی .doğal. 2.doğal olarak.

tabîiyyât (A.) [ طبيعيات ] doğa bilimleri.

tâbiiyyet (A.) [ تابعيت ] uyruk.

tabîiyyûn (A.) [ طبيعيون ] natüralistler.

tabir (A.) [ 1 [ تعبير .yorumlama. 2.terim.

tâbirat (A.) [ 1 [ تعبيرات .yorumlar. 2.terimler. 3.deyişler.

tâbistan (F.) [ تابستان ] yaz.

tâbistânî (F.) [ تابستانی ] yazlık.

tâbiş (F.) [ تابش ] parlama.

tabl (A.) [ طبل ] davul.

tablzen (A.-F.) [ طبل زن ] davulcu.

tâbnâk (F.) [ تابناک ] parlak.

tâbut (A.) [ تابوت ] tabut.

tâc (A.) [ 1 [ تاج .taç. 2.sorguç.

tâcdâr (A.-F.) [ تاجدار ] taç sahibi, padişah.

tâcıser (A.-F.) [ تاج سر ] baştacı.

tacidar (A.-F.) [ تاجدار ] taç sahibi, padişah.

tacir (A.) [ تاجر ] tüccar, ticaret yapan.

taciz (A.) [ تعجيز ] rahatsız etme.

441

taciz etmek rahatsız etmek.

tâcser (A.-F.) [ تاجسر ] baştacı.

tâcver (A.-F.) [ تاجور ] taçlı, taç sahibi, padişah.

tadâd (A.) [ 1 [ تعداد .sayı. 2.sayma.

tafazzul (A.) [ تفضل ] bilgiçlik taslama.

tafra (A.) [ طفره ] atıp tutma.

tafrafurûş (A.-F.) [ طفده فروش ] atıp tutan.

tafrafurûşluk (A.-F.-T.) atıp tutma.

tafsil (A.) [ تفصيل ] ayrıntılı açıklama.

tafsilât (A.) [ 1 [ تفصيلات .ayrıntılı açıklama. 2.ayrıntı.

tafsilât vermek ayrıntılı açıklamada bulunmak.

tafsilâtıyla (A.-T.) bütün ayrıntılarıyla.

tafsilatlı (A.-T.) ayrıntılı.

tafsîlen (A.) [ تفصيلا ] ayrıntılı olarak.

tagaddî (A.) [ تغدی ] beslenme.

tagaddî etmek beslenmek.

tagallüb (A.) [ تغلب ] zorbalık.

tagannî (A.) [ 1 [ تغنی .zenginlik. 2.makamına göre şarkı söyleme.

tagannî etmek şarkı söylemek.

tagayyür (A.) [ تغير ] değişme, başkalaşma.

tagazzî (A.) [ تغذی ] beslenme.

tagazzî etmek beslenmek.

tağdiye (A.) [ تغذیه ] besleme.

tağdiye etmek beslemek.

tâğî (A.) [ طاغی ] isyancı.

tağlik (A.) [ 1 [ تغليق .kilit vurma. 2.kapama.

tağlît (A.) [ تغليط ] yanıltma.

tağrîb etmek uzaklaştırmak.

tâğun (A.) [ طاغون ] azılılar.

tâğût (A.) [ 1 [ طاغوت .büyücü. 2.şeytan.

tağyîr (A.) [ تغيير ] değiştirme, başkalaştırma.

tağyîr edilmek değiştirilmek.

tağyîr etmek değiştirmek.

tağyîrât (A.) [ تغييرات ] değişiklikler.

tağziye (A.) [ 1 [ تغذیه .besleme. 2.beslenme.

tahaccür (A.) [ تحجر ] taşlaşma.

tahaccür etmek taşlaşmak.

tahaddüb (A.) [ تحدب ] tümsekleşme.

tahaddüb etmek tümsekleşmek, kamburlaşmak.

tahaddüs (A.) [ 1 [ تحدس .sezgi. 2.meydana gelme.

tahaddüs etmek meydana gelmek, ortaya çıkmak.

tahaddüsiyye (A.) [ تحدسيه ] sezgicilik.

tahakkuk (A.) [ تحقق ] gerçekleşme.

tahakkuk etmek gerçekleşmek.

tahakküm (A.) [ تحکم ] hükmetme, hükmü altında tutma.

tahakküm etmek hükmetmek, hükmü altında tutmak.

443

tahallüs (A.) [ 1 [ تخلص .kurtulma. 2.şiirde mahlas kullanma.

tahammur etmek mayalanmak.

tahammül (A.) [ تحمل ] dayanma, katlanma.

tahammül etmek dayanmak, katlanmak.

tahammülfersâ (A.-F.) [ تحمل فرسا ] dayanılmaz, takat kesici.

tahammür (A.) [ تخمر ] mayalaşma.

tahâret (A.) [ 1 [ طهارت .temizlik. 2.temizlenme.

tahâret etmek temizlenmek.

taharrî (A.) [ 1 [ تحری .arama. 2.araştırma.

taharrî edilmek 1.aranmak. 2.araştırılmak.

taharrî etmek 1.aramak. 2.arştırmak.

taharriyât (A.) [ تحریات ] araştırmalar.

taharriyatçı (A.-T.) araştırmacı.

tahassür (A.) [ 1 [ تحسر .özlem duyma. 2.üzülme.

tahassüs (A.) [ تحسس ] duygulanma, hislenme.

tahaşşî (A.) [ تخشی ] ürperme.

tahattî (A.) [ تخطی ] haddini bilmeme, sınırı geçme, çizgiyi geçme.

tahattur (A.) [ تخطر ] anımsama, hatırlama.

tahattur etmek anımsamak, hatırlamak.

tahavvül (A.) [ تحول ] değişim.

tahavvül etmek değişmek.

tahavvülât (A.) [ تحولات ] değişimler.

tahayyül (A.) [ تخيل ] hayal etme.

444

tahayyül etmek hayal etmek.

tahayyülât (A.) [ تخيلات ] hayal etmeler, hayale dalışlar.

tahayyülî (A.) [ تخيلی ] hayalî.

tahayyür (A.) [ تحير ] hayranlık.

tahayyür etmek hayran kalmak, şaşakalmak.

tahcîr (A.) [ تحجير ] çit çekme.

tahdîd (A.) [ تحدید ] sınırlandırma.

tahdîd edilmek sınırlandırılmak.

tahdîd etmek sınırlandırmak.

tahdîdât (A.) [ تحدیدات ] sınırlandırmalar, kısıtlamalar.

tahfîf (A.) [ تخفيف ] hafifletme.

tahfîf etmek hafifletmek.

tâhir (A.) [ طاهر ] temiz.

tahkik (A.) [ تحقيق ] araştırma, gerçeği arama.

tahkik edilmek araştırılmak.

tahkik etmek araştırmak.

tahkîkat (A.) [ تحقيقات ] araştırmalar.

tahkim (A.) [ تحکيم ] sağlamlaştırma.

tahkim edilmek sağlamlaştırılmak.

tahkim etmek sağlamlaştırmak.

tahkîmât (A.) [ 1 [ تحکيمات .sağlamlaştırmalar. 2.sağlamlaştırılmış yer.

tahkîr (A.) [ تحقير ] küçümseme, aşağılama.

tahkîr edilmek aşağılanmak.

445

tahkîr etmek aşağılamak.

tahkîrâmiz (A.-F.) [ تحقير آميز ] aşağılayıcı.

tahkiye etmek anlatmak, hikaye etmek.

tahlîf (A.) [ 1 [ تحليف .and içirme. 2.and içme.

tahlîf etmek halef bırakmak.

tahlîl (A.) [ تحليل ] ayrıştırma, çözümleme, analiz.

tahlil etmek değerlendirme yapmak, analiz yapmak.

tahlîlât (A.) [ تحليلات ] analizler, tahliller.

tahlîs (A.) [ تخليص ] kurtarma.

tahlit (A.) [ تخليط ] karıştırma.

tahliye (A.) [ 1 [ تخليه .boşaltma. 2.salıverme.

tahliye edilmek 1.boşaltılmak. 2.salıverilmek.

tahliye etmek 1.boşaltmak. 2.salıvermek.

tahmîl (A.) [ 1 [ تحميل .yükleme. 2.sorumluluk verme.

tahmînen (A.) [ تخمينا ] tahminle, aşağı yukarı.

tahmînî (A.) [ تخمينی ] tahmin edilen.

tahmîr (A.) [ 1 [ تخمير .mayalandırma. 2.yoğurma.

tahmis (A.) [ 1 [ تخميس .beşleme. 2.beş dizeye çıkarma.

tahnit (A.) [ تحنيط ] ilaçlama.

tahrib (A.) [ تخریب ] yıkma, harap etme.

tahrîb edilmek yıkılmak, bozulmak, harap edilmek.

tahrîb etmek yıkmak, bozmak, harap etmek.

tahrîbât (A.) [ تخریبات ] yıkmalar, yıkımlar.

446

tahrîbkâr (A.-F.) [ تخریبکار ] tahrip edici, yıkıcı, bozucu.

tahrîf (A.) [ تحریف ] üstünde kalem oynatarak bozma, asıl anlamını bozma.

tahrîfat (A.) [ تحریفات ] anlamından uzaklaştıracak şekilde üstünde kalem

oynatmalar.

tahrîk (A.) [ 1 [ تحریک .hareket ettirme, oynatma. 2.kışkırtma.

tahrîkâmiz (A.-F.) [ تحریک آميز ] tahrik edici, kışkırtıcı.

tahrim (A.) [ 1 [ تحریم .yasaklama. 2.yasaklanma.

tahrir (A.) [ 1 [ تحریر .yazma. 2.yazılma. 3.kitap yazma. 4.serbest bırakma.

tahrîr edilmek yazılmak.

tahrîr etmek yazmak.

tahrîr ettirilmek yazdırılmak.

tahrîrî (A.) [ تحریری ] yazılı.

tahris (A.) [ تحریص ] hırslandırma.

tahrîs etmek hırslandırmak.

tahriş (A.) [ تخریش ] tırmalama, kazıma.

tahriş etmek tırmalamak.

tahsil (A.) [ 1 [ تحصيل .elde etme. 2.öğrenim.

tahsîlat (A.) [ تحصيلات ] para ve vergi toplama.

tahsildar (A.-F.) [ تحصيلدار ] vergi memuru.

tahsin (A.) [ تحسين ] beğenme, güzel bulma, takdir etme.

tahsis (A.) [ تخصيص ] özgü kılma, ayırma.

tahsis edilmek ayırılmak.

tahsis etmek ayırmak.

447

tahsisat (A.) [ تخصيصات ] ödenek.

tahşiye (A.) [ تحشيه ] haşiye yazma.

tahşiye edilmek haşiye yazılmak.

tahşiye etmek haşiye yazmak.

taht (A.) [ تحت ] alt, aşağı.

taht (F.) [ 1 [ تخت .saltanat koltuğu. 2.saltanat makamı.

tahtânî (A.) [ تحتانی ] alttaki.

tahte (F.) [ تخته ] tahta.

tahtelarz (A.) [ تحت الارض ] yeraltı.

tahtelbahir (A.) [ تحت البحر ] denizaltı.

tahteşşuur (A.) [ تحت الشعور ] bilinçaltı.

tahtgâh (F.) [ تختگاه ] başkent.

tahtıe (A.) [ تخطئه ] hata bulma.

tahtît-i arazi (A.-F.) [ تخطيط اراضی ] topoğrafya.

tahtnişin (F.) [ تخت نشين ] tahtta oturan, hükümdar.

tahtüşşuûr (A.) [ تحت الشعور ] bilinçaltı.

tahvil (A.) [ 1 [ تحویل .değiştirme. 2.borç senedi.

tahvil edilmek 1.değiştirilmek, dönüştürülmek.2.teslim edilmek.

tahvil etmek 1.değiştirmek. 2.teslim etmek.

tahvîlât (A.) [ تحویلات ] tahviller, borç senetleri.

tahzîr (A.) [ تحذیر ] sakındırma.

tahzîr etmek sakındırmak.

tâib (A.) [ تائب ] tövbekâr, tövbe eden.

tâife (A.) [ 1 [ طائفه .zümre. 2.tayfa. 3.kavim.

tâir (A.) [ طائر ] kuş.

tâk (A.) [ طاق ] kemer.

tâk (F.) [ تاک ] asma, asma kütüğü.

takabbül (A.) [ 1 [ تقبل .kabul etme. 2.benimseyiş.

takaddüm (A.) [ 1 [ تقدم .öncelik. 2.öne geçme.

takaddüm etmek öne geçmek.

takallüs (A.) [ تقلص ] kasılma.

takallüs etmek kasılmak.

takarrüb (A.) [ تقرب ] yaklaşma, yakınlaşma.

takarrüb etmek yaklaşmak, yakınlaşmak.

takarrür (A.) [ 1 [ تقرر .karar kılma. 2.yerleşme.

takarrür etmek 1.karar kılmak. 2.kararlaştırılmak. 3.yerleşmek.

tâkat (A.) [ طاقت ] dayanma gücü.

tâkatfersâ (A.-F.) [ طاقت فرسا ] takat tüketici, dayanılmaz.

takattur (A.) [ تقطر ] damlama.

takâvim (A.) [ تقاویم ] takvimler.

takayyüd (A.) [ 1 [ تقيد .bağlanma. 2.özen gösterme.

takbîh (A.) [ تقبيح ] ayıplama, çirkin görme.

takbîh etmek ayıplamak, kınamak.

tâkçe (A.-F.) [ 1 [ طاقچه .küçük kemer. 2.küçük pencere.

takdim (A.) [ 1 [ تقدیم .sunma, sunuş. 2.öne alma.

takdim edilmek sunulmak.

449

takdim etmek sunmak.

takdime (A.) [ 1 [ تقدمه .sunuş. 2.armağan.

takdir (A.) [ 1 [ تقدیر .değerlendirme. 2.beğenme. 3.Tanrı’nın isteği.

takdîr edilmek 1.değerlendirilmek. 2.beğenilmek. 3.değer biçilmek.

takdîr etmek 1.değerlendirmek. 2.beğenmek. 3.değer biçmek.

takdîren (A.) [ تقدیرا ] takdir ederek.

takdîrname (A.-F.) [ تقدیرنامه ] başarı belgesi.

takdîs (A.) [ تقدیس ] kutsama, ululama.

takıyye (A.) [ 1 [ تقيه .gizleme. 2.sakınma.

tâkıyye (A.) [ طاقيه ] takke.

takıyye yapmak 1.mezhebini gizlemek. 2.amacını gizlemek.

takîb etmek izlemek.

takiben (A.) [ تعقيبا ] takip ederek, izleyerek.

taklîd (A.) [ 1 [ تقليد .taklit, öykünme. 2.sahte.

taklîden (A.) [ تقليدا ] öykünerek, taklit ederek.

taklîl (A.) [ 1 [ تقليل .azaltma, kısma. 2.azaltılma, kısılma.

takrîb (A.) [ تقریب ] yaklaştırma.

takrîben (A.) [ تقریبا ] yaklaşık olarak.

takrîbî (A.) [ تقریبی ] yaklaşık olarak.

takrîr (A.) [ 1 [ تقریر .yerleştirme. 2.anlatma. 3.önerge. 4.sağlama.

takrîren (A.) [ تقریرا ] anlatarak.

takrîz (A.) [ تقریظ ] eleştiri.

takrîz (A.) [ 1 [ تقریض .borç verme. 2.kitaba beğeni yazısı yazma.

450

taksîm (A.) [ 1 [ تقسيم .bölme. 2.bölüm. 3.bölü.

taksîm edilmek bölünmek.

taksîm etmek bölmek.

taksimat (A.) [ تقسيمات ] bölümlendirme, bölme.

taksîr (A.) [ 1 [ تقصير .kısaltma. 2.kusur.

taksîrât (A.) [ تقصيرات ] kusurlar.

taksît (A.) [ تقسيط ] borç parçası, taksit.

taktî’ (A.) [ 1 [ تقطيع .kesme. 2.şiiri veznine göre parçalara ayırma.

taktîr (A.) [ تقطير ] damıtma.

takvâ (A.) [ تقوا ] haramdan kaçınma.

takviye (A.) [ تقویه ] kuvvetlendirme.

takviye edilmek kuvvetlendirilmek, desteklenmek.

takviye etmek kuvvetlendirmek, desteklemek.

takviyet (A.) [ تقویت ] kuvvetlendirme.

tal’at (A.) [ 1 [ طلعت .yüz. 2.güzellik.

talâk (A.) [ 1 [ طلاق .boşama. 2.boşanma.

talâknâme (A.-F.) [ طلاق نامه ] boşanma belgesi.

tâlân (F.) [ تالان ] talan, yağma.

taleb (A.) [ 1 [ طلب .isteme. 2.istek.

taleb edilmek istenmek.

taleb etmek istemek.

talebdar (A.-F.) [ طلبدار ] alacaklı.

talebe (A.) [ 1 [ طلبه .öğrenci. 2.istekliler.

451

talebkâr (A.-F.) [ 1 [ طلبکار .istekli. 2.alacaklı.

tâlî (A.) [ تالی ] ikincil.

tâli’ (A.) [ 1 [ طالع .doğan. 2.talih.

talîa (A.) [ طليعه ] öncü.

tâlib (A.) [ طالب ] istekli.

taltif (A.) [ 1 [ تلطيف .ödüllendirme. 2.gönlünü alma.

tama’ (A.) [ طمع ] tamah, açgözlülük.

tama’kâr (A.-F.) [ طمعکار ] açgözlü.

tamâm (A.) [ 1 [ تمام .tam. 2.bitiş, sona erme. 3.bütün.

tamâmen (A.) [ تماما ] tümüyle.

tamâmıyla (A.-T.) tümüyle, tamamen.

ta'mîm (A.) [ 1 [ تعميم .genelleştirme, yayma. 2.genelleştirilme, yayılma.

tâmm (A.) [ تام ] tam, eksiksiz.

tâmme (A.) [ تامه ] tam, eksiksiz.

tanbûr (A.) [ طنبور ] tambur.

tanbûrî (A.) [ طنبوری ] tanbur virtüözü.

tanîn (A.) [ طنين ] tınlama, tını.

tanînendâz (A.-F.) [ طنين انداز ] tınlayan, tını veren, çınlayan.

tannâz (A.) [ طناز ] alaya alan, eğlenen.

tantana (A.) [ طنطنه ] gürültü patırtı ile gösteriş yapma.

tanz (A.) [ طنز ] alaya alma, eğlenme.

tanzîf (A.) [ تنظيف ] temizleme.

tanzîfât (A.) [ تنظيفات ] temizlik işleri.

452

tanzîm (A.) [ تنظيم ] düzenleme, tertipleme.

tanzim edilmek düzenlenmek, tertip edilmek.

tanzim etmek düzenlemek, tertip etmek.

tanzîr (A.) [ 1 [ تنظير .benzetme. 2.nazire yazma.

tanzîr edilmek 1.benzetilmek. 2.nazire yazılmak.

tanzîr etmek 1.benzetmek. 2.nazire yazmak.

târ (F.) [ 1 [ تار .tel. 2.saç teli. 3.enstrüman teli. 3.karanlık. 4.tepe. 5.karanlık.

târ olmak kararmak.

tarab (A.) [ طرب ] şenlik, neşelenme.

tarabengîz (A.-F.) [ طرب انگيز ] neşe veren.

tarabgâh (A.-F.) [ طربگاه ] neşelenme yeri, eğlence yeri.

târâc (F.) [ تاراج ] yağma.

taraf (A.) [ 1 [ طرف .yön. 2.ülke. 3.muhatap iki kişiden her biri. 4.yer.

tarafdâr (A.-F.) [ طرفدار ] yandaş.

tarafdârân (A.-F.) [ طرفداران ] yandaşlar, taraftarlar.

tarafdârî (A.-F.) [ طرفداری ] yandaşlık.

tarafeyn (A.) [ طرفين ] iki taraf.

tarafgîr (A.) [ طرفگير ] yan tutan, yandaş.

tarafgîrlik etmek yan tutmak, taraf tutmak.

tarassud (A.) [ ترصد ] gözleme.

tarassud edilmek gözlenmek.

tarassud etmek gözlemek.

tarâvet (A.) [ طراوت ] tazelik.

tard (A.) [ 1 [ طرد .kovma. 2.görevden uzaklaştırma.

tard etmek kovmak.

târem (F.) [ تارم ] kubbe.

tarf (A.) [ طرف ] akış.

tarfe (A.) [ طرفه ] göz açıp kapayış.

tarfetülayn (A.) [ طرفة العين ] göz açıp kapayıncaya dek, bir anda.

tarh (A.) [ 1 [ طرح .atma. 2.düzenleme. 3.desen. 4.plan.

târık (A.) [ طارق ] Çulpan, Zühre, Venüs.

târihnüvis (A.-F.) [ تاریخ نویس ] tarihçi, tarih yazarı.

târihşinâs (A.-F.) [ تاریخ شناس ] tarihçi.

tarîk (A.) [ 1 [ طریق .yol. 2.yöntem. 3.meslek. 4.tarikat.

târîk (F.) [ تاریک ] karanlık.

tarrâr (A.) [ طرار ] yankesici.

târümâr (F.) [ 1 [ تارومار .dağınık. 2.perişan.

târümâr etmek 1.dağıtmak, karıştırmak. 2.perişan etmek.

tarümâr olmak 1.dağılmak, karışmak. 2.perişan olmak.

târüpûd (F.) [ 1 [ تار و پود .kumaşın çözgü ve atkısı. 2.doku.

tarz (A.) [ 1 [ طرز .şekil, biçim. 2.yöntem.

tâs (F.) [ تاس ] tas.

tasaddî (A.) [ تصدی ] girişme, başlama, el atma.

tasaddî etmek girişmek, başlamak, el atmak.

tasallut (A.) [ تسلط ] musallat olma.

tasannu (A.) [ تصنع ] yapmacık.

454

tasarruf (A.) [ 1 [ تصرف .tutum. 2.elinde bulundurma. 3.para arttırma.

tasâvîr (A.) [ تصاویر ] resimler.

tasavvufî (A.) [ تصوفی ] tasavvuf ile ilgili.

tasavvur (A.) [ تصور ] zihinde kurma.

tasavvurât (A.) [ تصورات ] tasavvurlar.

tasdî’ (A.) [ تصدیع ] baş ağrıtma, rahatsız etme.

tasdî’ etmek baş ağrıtmak, rahatsız etmek.

tasdîk (A.) [ تصدیق ] onay, doğrulama.

tasdîk etmek onaylamak.

tâse (F.) [ تاسه ] tasa.

tasfiye (A.) [ 1 [ تصفيه .arıtma. 2.temizleme.

tasfiye edilmek 1.arıtılmak. 2.temizlenmek.

tasfiye etmek 1.arıtmak. 2.temizlemek.

tasfiyehane (A.-F.) [ تصفيه خانه ] rafineri.

tasgîr (A.) [ تصغير ] küçültme.

tashîf (A.) [ تصحيف ] kelimeyi yanlış yazma.

tashih (A.) [ تصحيح ] düzelti.

tashih edilmek düzeltilmek.

tashih etmek düzeltmek.

tâsi’ (A.) [ تاسع ] dokuzuncu.

tâsi’an (A.) [ تاسعا ] dokuzuncusu.

tâsme (F.) [ تاسمه ] tasma.

tasmîm (A.) [ تصميم ] kesin karar.

455

tasmîm ittihaz etmek karar almak.

tasmîmât (A.) [ تصميمات ] kesin kararlar.

tasnî’ (A.) [ 1 [ تصنيع .yapma. 2.uydurma.

tasnî’ olunmak yapılmak, oluşturulmak.

tasnîf (A.) [ تصنيف ] sınıflandırma.

tasrîf (A.) [ تصریف ] fiil çekimi.

tasrîf etmek fiil çekmek.

tasrîh (A.) [ تصریح ] açıkça belirtme.

tasrîh etmek açıkça belirtmek.

tasrîhen (A.) [ تصریحا ] açıkça bildirerek.

tasvib (A.) [ تصویب ] uygun görme.

tasvîb edilmek uygun görülmek.

tasvîb etmek uygun görmek.

tasvîb olunmak uygun görülmek.

tasvîr (A.) [ 1 [ تصویر .resmetme. 2.resim. 3.niteleme.

tasvirkâr (A.-F.) [ تصویرکار ] tasvir edici, tasvir eden.

taşt (F.) [ طشت ] leğen.

tatbîk (A.) [ تطبيق ] uygulama.

tatbîkan (A.) [ تطبيقا ] uygulayarak.

tatbîkat (A.) [ 1 [ تطبيقات .uygulamalar. 2.tatbikat.

tatbîkat yapmak uygulama yapmak.

tatbîkî (A.) [ تطبيقی ] uygulamalı.

tathîr (A.) [ تطهير ] temizleme.

456

tathîrat (A.) [ تطهيرات ] temizlik.

tatlîk (A.) [ تطليق ] boşama.

tatmin (A.) [ 1 [ تطمين .doyurma. 2.doyma.

tatvîl (A.) [ تطویل ] uzatma.

tâûn (A.) [ طاعون ] veba.

tav’ (A.) [ طوع ] boyun eğme, itaat.

tav’an (A.) [ طوعا ] isteyerek.

tav’î (A.) [ طوعی ] kendiliğinden.

tavâf (A.) [ طواف ] etrafında dönme.

tavâf etmek etrafında dönmek.

tavâif (A.) [ 1 [ طوائف .zümreler. 2.tayfalar. 3.kavimler.

tavassut (A.) [ توسط ] aracılık.

tavassut etmek aracılık etmek, aracı olmak.

tavattun (A.) [ توطن ] yerleşme, yurt tutma.

tavattun etmek yerleşmek, yurt tutmak.

tavîl (A.) [ 1 [ طویل .uzun. 2.uzun süreli.

tavk (A.) [ 1 [ طوق .kolye, gerdanlık. 2.tasma.

tavr (A.) [ طور ] tavır.

tavsîf (A.) [ توصيف ] vasıflandırma, niteleme.

tavsîf edilmek vasıflandırılmak, nitelenmek.

tavsîf etmek vasıflandırmak, nitelemek.

tavsiye (A.) [ 1 [ توصيه .vasiyet etme. 2.ısmarlama. 3.öğüt verme.

tâvus (A.) [ طاوس ] tavus kuşu.

457

tavzîf (A.) [ توظيف ] görevlendirme.

tavzîh (A.) [ توضيح ] açıklama.

tavzîh etmek açıklamak, açıklığa kavuşturmak.

tavzîhat (A.) [ توضيحات ] açıklamalar.

tây (F.) [ تای ] denk, eşit.

taylasan (A.) [ طيلسان ] sarığın sarkan ucu.

tayr (A.) [ طير ] kuş.

tayy (A.) [ 1 [ طی .geçip gitme. 2.katlama, dürme. 3.silme. 4.yok etme.

tayyâr (A.) [ طيار ] uçucu.

tayyâre (A.) [ طياره ] uçak.

tayyib (A.) [ طيب ] güzel, hoş.

tayyibe (A.) [ طيبه ] iyi davranış.

tâz (F.) [ تاز ] koşma, koşuşturma.

taz’îf (A.) [ 1 [ تضعيف .zayıf düşürme. 2.iki kat yapma.

tazallüm (A.) [ تظلم ] sızlanma, yakınma.

tazallüm etmek sızlanmak, yakınmak.

tazammun (A.) [ 1 [ تضمن .içinde bulundurma. 2.kefil olma.

tazammun etmek 1.içinde bulundurmak. 2.kefil olmak.

tazarru’ (A.) [ تضرع ] yalvarıp yakarma.

tazarru’ât (A.) [ تضرعات ] yalvarıp yakarmalar.

tazarrur (A.) [ تضرر ] zarar görme, zarar etme.

tâze (F.) [ 1 [ تازه .körpe, taze. 2.genç. 3.yeni.

tâzegî (F.) [ 1 [ تازگی .körpelik, tazelik. 2.gençlik. 3.yenilik.

458

tâzî (F.) [ 1 [ تازی .Arapça. 2.tazı.

tâziyân (F.) [ تازیان ] araplar.

tâziyâne (F.) [ 1 [ تازیانه .kırbaç. 2.tezene.

tazmîn (A.) [ 1 [ تضمين .zarar ödeme, tazminat verme, zarar karşılama. 2.bir

başka şaire ait beyti sahibinin adını da bildirerek kendi şiirinde kullanma.

tazmîn edilmek tazminat verilmek, zarar karşılanmak.

tazmîn etmek 1.tazminat vermek, zararı karşılamak. 2.içinde bulundurmak,

içermek.

tazmînât (A.) [ تضمينات ] zarar ödemeleri, tazminat.

tazmînat vermek zarar ödemesinde bulunmak.

tazyîk (A.) [ 1 [ تضييق .sıkıştırma, daraltma. 2.basınç yapma, bastırma. 3.basınç.

tehâsum (A.) [ تخاصم ] birbirine düşmanlık gütme.

te’hîrli (A.-T.) gecikmeli.

te’cîl (A.) [ تأجيل ] geciktirme, erteleme.

te’cîl edilmek geciktirilmek, ertelenmek.

te’cîl etmek geciktirmek, ertelemek.

te’dîb (A.) [ 1 [ تأدیب .eğitme, terbiye etme. 2.cezalandırma.

te’dîb etmek 1.eğitmek, terbiye etmek. 2.cezalandırmak.

te’dîb olunmak 1.eğitilmek, terbiye edilmek. 2.cezalandırılmak.

te’diyât (A.) [ تأدیات ] ödemeler.

te’diye (A.) [ تأدیه ] ödeme.

te’diye edilmek ödenmek.

te’diye etmek ödemek.

te’hîr (A.) [ 1 [ تأخير .geciktirme. 2.gecikme.

459

te’hîr edilmek geciktirilmek.

te’hîr etmek geciktirmek.

te’kîd (A.) [ تأکيد ] pekiştirme, sağlamlaştırma.

te’kîd etmek 1.pekiştirmek, sağlamlaştırmak. 2.önceki yazıyı tekrarlamak.

te’lîf (A.) [ 1 [ تأليف .yanyana getirme, alıştırma. 2.kaleme alma, yazma.

te’lîf edilmek 1.bir araya getirilmek, birleştirilmek. 2.kaleme alınmak, yazılmak.

te’lîf etmek 1.bir araya getirmek. 2.kaleme almak, yazmak.

te’lîf olunmak 1.bir araya getirilmek, birleştirilmek. 2.kaleme alınmak.

te’lîfât (A.) [ تأليفات ] kaleme alınmış eserler.

te’lifbîn (A.-F.) [ تأليف بين ] uzlaştırıcı, birleşirici.

te’lîfkerde (F.) [ تأليف کرده ] biri tarafından kaleme alınmış.

te’nîs (A.) [ تأنيس ] alıştırma.

te’sîr (A.) [ 1 [ تأثير .iz bırakma. 2.etkileme. 3.etki.

te’sîrât (A.) [ تأثيرات ] etkiler.

te’sîs (A.) [ 1 [ تأسيس .kurma. 2.temel atma. 3.kuruluş.

te’sîs edilmek kurulmak.

te’sîs etmek kurmak.

te’sîsât (A.) [ 1 [ تأسيسات .kuruluşlar. 2.düzenek.

te’vîl (A.) [ تأویل ] başka bir yorum getirme.

te’vîl etmek başka bir yorum getirmek.

te’yîd (A.) [ تأیيد ] pekiştirme.

te’yîd edilmek pekiştirilmek.

te’yîd etmek pekiştirmek.

460

teâdül (A.) [ تعادل ] denklik.

teâkub (A.) [ تعاقب ] birbirini izleme.

teâkub etmek birbirini izlemek.

teâkud etmek karşılıklı akitleşmek.

teâlî (A.) [ تعالی ] yükselme.

teâmül (A.) [ 1 [ تعامل .alışılagelmiş uygulama. 2.iş. 3.tepkime.

teâmülât (A.) [ تعاملات ] alışılagelmiş uygulamalar.

tearrî (A.) [ 1 [ تعری .arınma. 2.çıplaklaşma.

teâruz (A.) [ تعارض ] karşılıklı zıtlık, çelişme.

teâruz etmek çelişmek.

teârüf (A.) [ 1 [ تعارف .birbirini bilme. 2.herkesçe bilinme.

teâtî (A.) [ تعاطی ] birbirine verme.

teâtî edilmek birbirine verilmek.

teâvün (A.) [ تعاون ] yardımlaşma.

teb (F.) [ 1 [ تب .ateş, hastalık harareti. 2.sıtma.

teb’îd (A.) [ 1 [ تبعيد .uzaklaştırma. 2.sürgün etme.

teb’îd edilmek 1.uzaklaştırılmak. 2.sürgün edilmek.

teb’îd etmek 1.uzaklaştırmak. 2.sürgün etmek.

tebaa (A.) [ تبعه ] uyruk, teba.

tebâh (F.) [ 1 [ تباه .yok olmuş. 2.yıkılmış. 3.bozulmuş, çürümüş.

tebâh etmek 1.yok etmek. 2.yıkmak. 3.bozmak, çürütmek.

tebâh olmak 1.yok olmak. 2.yıkılmak. 3.bozulmak, çürümek.

tebahhur (A.) [ تبخر ] buharlanma.

461

tebahhur (A.) [ 1 [ تبحر .göllenme. 2.derin bilgi sahibi olma, uzmanlaşma.

tebahhur etmek buharlanmak.

tebâhkâr (F.) [ تباهکار ] yok eden, mahveden, yıkan.

tebahtur (A.) [ تبختر ] kibirlenerek yürüme.

tebaiyyet (A.) [ تبعيت ] uyrukluk.

tebaiyyeten (A.) [ تبعية ] uyarak.

tebâr (F.) [ تبار ] soy.

tebâşîr (F.) [ تباشير ] tebeşir.

tebâüd (A.) [ تباعد ] uzaklaşma.

tebâüd etmek uzaklaşmak.

tebâyün (A.) [ تباین ] zıtlık, aykırılık.

tebcîl (A.) [ تبجيل ] ululama.

tebcîl edilmek ululanmak.

tebcîl etmek ululamak.

tebcilkârlık (A.-F.-T.) yüceltme, ululama.

tebdîl (A.) [ تبدیل ] değiştirme, dönüştürme, değişiklik.

tebdîl edilmek değiştirilmek, dönüştürülmek.

tebdîl etmek değiştirmek, dönüştürmek.

tebdîl olmak dönüşmek.

tebdîlen (A.) [ 1 [ تبدیلا .değiştirerek, dönüştürerek. 2.değiştirilerek,

dönüştürülerek.

tebe’a (A.) [ تبعه ] tebalar, uyruklar.

tebe’an (A.) [ تبعا ] uyarak.

462

tebeddül (A.) [ تبدل ] değişim.

tebeddül etmek değişmek.

tebeddülât (A.) [ تبدلات ] değişimler, değişiklikler.

tebellüğ (A.) [ تبلغ ] alma.

tebellüğ etmek bizzat almak.

teber (F.) [ تبر ] balta.

teberdâr (F.) [ تبردار ] baltacı.

teberrâ (A.) [ تبرا ] uzak durma.

teberru (A.) [ تبرع ] bağış.

teberruan (A.) [ تبرعا ] bağışlayarak.

teberruât (A.) [ تبرعات ] bağışlar.

teberrüd (A.) [ تبرد ] soğuma.

teberrüd etmek soğumak.

teberrük (A.) [ تبرک ] mübarek görme, kutlu sayma.

teberrüken (A.) [ تبرکا ] mübarek görerek,uğur sayarak.

teberzin (F.) [ تبرزین ] savaş baltası.

tebessüm (A.) [ تبسم ] gülümseme.

tebessüm etmek gülümsemek.

tebettül (A.) [ تبتل ] köşesine çekilme.

tebettül etmek köşesine çekilmek.

tebevvül (A.) [ تبول ] idrar yapma, işeme.

tebeyyün (A.) [ تبين ] ortaya çıkma, anlaşılma.

tebeyyün etmek ortaya çıkmak, anlaşılmak.

463

tebhâl (A.) [ تبخال ] uçuk.

tebhîr (A.) [ تبخير ] buharlaştırma.

teblerze (F.) [ تب لرزه ] sıtma nöbeti.

teblîğ (A.) [ 1 [ تبليغ .bildiri. 2.yetiştirme.

teblîğât (A.) [ تبليغات ] bildiriler.

tebrîd (A.) [ تبرید ] soğutma.

tebrie (A.) [ تبرئه ] arındırma, temize çıkarma.

tebrie etmek temize çıkarmak.

tebrîk (A.) [ تبریک ] kutlama.

tebrîk edilmek kutlanmak.

tebrîk etmek kutlamak.

tebrîkât (A.) [ تبریکات ] kutlamalar.

tebrîkname (A.-F.) [ تبریک نامه ] kutlama yazısı.

tebşîr (A.) [ تبشير ] müjdeleme.

tebşîr etmek müjdelemek.

tebyîn etmek açıklığa kavuşturmak.

tebyîz etmek temize çekmek.

tebzîr etmek savurganlık etmek, israf etmek.

tecâhül (A.) [ تجاهل ] bilmezlikten gelme.

tecârib (A.) [ تجارب ] tecrübeler, denemeler.

tecâsür (A.) [ تجاسر ] yüreklenme.

tecâvüz (A.) [ 1 [ تجاوز .haddini aşma, sınırı geçme. 2.sarkıntılık etme.

tecâvüz etmek 1.sınırı geçmek, başkasının haklarını hiçe saymak. 2.ırza geçmek.

464

tecavüzkâr (A.-F.) [ 1 [ تجاوزکار .sınırı geçen, saldırgan. 2.sarkıntılık eden.

tecdîd (A.) [ 1 [ تجدید .yenileme. 2.yenilenme.

tecdîd edilmek yenilenmek.

tecdîd etmek yenilemek.

tecdîd olunmak yinelenmek.

teceddüd (A.) [ تجدد ] yenilenme, yenilik.

teceddüdât (A.) [ تجددات ] yenilenmeler, yenilikler.

tecellî (A.) [ 1 [ تجلی .görünme, ortaya çıkma. 2.kader.

tecellî etmek görünmek.

tecellîgâh (A.-F.) [ تجليگاه ] görünme yeri, zuhur yeri, ortaya çıkış yeri.

tecemmu (A.) [ تجمع ] toplanma, bir araya gelme.

tecemmu etmek toplanmak, bir araya gelmek.

tecemmül (A.) [ تجمل ] süslenme.

tecennün (A.) [ تجنن ] cinnet geçirme.

tecerru’ (A.) [ تجرع ] yudumlama.

tecerru’ etmek yudumlamak.

tecerrüd (A.) [ 1 [ تجرد .bekarlık. 2.çıplaklık. 3.soyutlanma.

tecerrüd etmek 1.çıplak kalmak. 2.soyutlanmak.

tecessüm (A.) [ تجسم ] cisimleşme, şekillenme.

tecessüm etmek cisim halinde ortaya çıkmak.

tecessüs (A.) [ 1 [ تجسس .araştırma. 2.merak.

tecessüs etmek araştırmak.

tecessüskâr (A.-F.) [ تجسسکار ] meraklı, mütecessis.

465

tecevvüf (A.) [ تجوف ] kofluk.

tecezzî (A.) [ تجزی ] bölünme, parçalanma, ayrışma.

techîl (A.) [ تجهيل ] bilgisizliğini çıkarma.

techîz (A.) [ تجهيز ] donatım.

techîz edilmek donatılmak.

techîz etmek donatmak.

techîzât (A.) [ تجهيزات ] donatım.

tecnîs (A.) [ تجنيس ] cinas yapma, iki anlamlı söz kullanma.

tecribe (A.) [ 1 [ تجربه .deneme, sınama. 2.deneyim.

tecribî (A.) [ تجربی ] deneysel, tecrübî.

tecrîd (A.) [ تجرید ] soyutlama.

tecrîd edilmek soyutlanmak.

tecrîd etmek soyutlamak.

tecrîden (A.) [ تجریدا ] soyutlayarak.

tecrübe (A.) [ 1 [ تجربه .deneme, sınama. 2.deneyim.

tecrübe edilmek denenmek, sınanmak.

tecrübe etmek denemek, sınamak.

tecvîd (A.) [ تجوید ] Kur’ân’ı usûlüne göre okuma.

tecvîz (A.) [ 1 [ تجویز .uygun görme. 2.izin verme.

teczie (A.) [ تجزئه ] parçalara ayırma, bölme.

teczîr (A.) [ تجذیر ] karekök alma.

tecziye (A.) [ تجزیه ] cezalandırma.

tecziye edilmek cezalandırılmak.

tecziye etmek cezalandırmak.

tecziye olunmak cezalandırılmak.

tedâbir (A.) [ تدابير ] çareler, tedbirler.

tedâfü (A.) [ تدافع ] savunma.

tedâfüî (A.) [ تدافعی ] savunma ile ilgili.

tedâhül (A.) [ 1 [ تداخل .karışma. 2.yığılışma.

tedâî (A.) [ تداعی ] çağrışım.

tedarikât (A.) [ تدارکات ] hazırlıklar.

tedârukât (A.) [ تدارکات ] hazırlıklar.

tedârük (A.) [ تدارک ] hazırlama, temin etme.

tedâvül (A.) [ تداول ] dolaşım.

tedbîr (A.) [ تدبير ] çare, önlem.

tedbîrülmenzil (A.) [ تدبيرالمنزل ] ekonomi.

tedennî (A.) [ تدنی ] gerileme, alçalma, düşüş.

tedennî etmek gerilemek, alçalmak.

tederrüs (A.) [ تدرس ] ders alma.

tedfîn (A.) [ تدفين ] gömme.

tedfîn edilmek gömülmek.

tedfîn etmek gömmek.

tedhîn (A.) [ 1 [ تدخين .dumanlama. 2.tütsüleme.

tedhîn (A.) [ تدهين ] yağ sürme.

tedhîş (A.) [ تدهيش ] dehşet salma, dehşete düşürme.

tedkîk (A.) [ تدقيق ] inceleme, tetkik.

467

tedkîk edilmek incelenmek.

tedkîk etmek incelemek.

tedkîk olunmak incelenmek.

tedkîkât (A.) [ تدقيقات ] incelemeler, tetkikler.

tedrîcen (A.) [ تدریجا ] gitgide, adım adım, yavaş yavaş.

tedrîcî (A.) [ تدریجی ] yavaş yavaş, azar azar, gittikçe.

tedrîs (A.) [ تدریس ] ders verme.

tedrîs etmek ders vermek.

tedrîsât (A.) [ تدریسات ] öğretim.

tedvîn edilmek kitap haline getirilmek.

tedvîr (A.) [ 1 [ تدویر .döndürme. 2.idare etme.

tedviye etmek ilaç vermek.

teeddüb (A.) [ تأدب ] utanma, terbiye ile çekinme.

teeddüb etmek utanmak.

teeddüben (A.) [ تأدبا ] terbiye ile çekinerek, utanarak.

teehhül (A.) [ 1 [ تأهل .evlenme. 2.evcilleşme.

teehhül etmek e